اثربخشی مدیریت شناختی- رفتاری استرس بر علائم نورولوژ یک بیماران زن مبتلا به سرگیجه ی روان تنی

پیش زمینه و هدف: مداخلات روان شناختی می تواند به واسطه بهبود وضعیت روانی، اجتماعی و خانوادگی سهم به سزایی در کاهش علائم بیماران مبتلا به اختلالات روانی داشته باشند. هدف این پژوهش بررسی اثربخشی آموزش گروهی مدیریت استرس با رویکرد شناختی- رفتاری بر کاهش علائم نورولوژیک بیماران زن مبتلا به سرگیجه روان تنی بود. مواد و روش کار: این پژوهش به روش مورد-شاهدی با پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری با گروه گواه انجام شده است. نمونه شامل 28 بیمار زن مبتلا به سرگیجه روان تنی با تشخیص متخصص مغز و اعصاب بود که به شیوه ی در دسترس انتخاب شدند و به شکل تصادفی در دو گروه آزمایشی (14 نفر) و گواه (14 نفر) گمارده شده اند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه vss (فرم کوتاه مقیاس علائم سرگیجه) استفاده شد که در پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری توسط افراد تکمیل گردید. آموزش شناختی- رفتاری مدیریت استرس طی 10 جلسه ی 2 ساعته و به مدت 5/2 ماه در گروه آزمایش انجام گرفت. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: میانگین نمرات علائم نورولوژیک در گروه آزمایش به طور معنی داری نسبت به گروه گواه کاهش پیدا کرد )05/0>p). بحث و نتیجه گیری: نتایج حاکی از اثر بخشی مداخله ی شناختی- رفتاری مدیریت استرس بر کاهش علائم نورولوژیک بیماران زن مبتلا به سرگیجه روان تنی بود.